fbpx

Rejs po Nilu, część 1

edfu.jpgW Edfu przybijamy do brzegu i dorożkami pokonujemy odległość kilku kilometrów dzielącą rzekę od najważniejszej tu atrakcji turystycznej. Mowa oczywiście o świątyni boga Horusa, jednej z dwóch najlepiej zachowanych w Egipcie. Stoi cała, ściany, dach. Bogate, fantastycznie zachowane zdobienia. Robi wrażenie. Wybudowana w czasach ptolemejskich (czyli przez dunastię słynnej Kleopatry), stoi do dziś zaświadczając o potędze i absolutnej niezwykłości starożytnego Egiptu. Sama przejażdżka dorożkami też oczywiście jest atrakcją. Ubrani w galabije woźnice, prawdziwi Egipcjanie z południa kraju, prości, tradycjonalistyczni, zwariowani na punkcie napiwków. Do tego widoki zwykłego, prowincjonalnego miasta, uliczek, domów, straganów, sklepów. Raj dla spragnionych egzotyki oczu.

Kolejnym przystankiem jest Kom Ombo. Tym razem świątynia znajduje się przy samej rzece. Z daleka widać jej malownicze pozostałości. Statek przybija do brzegu, wychodzimy na krótki, bardzo przyjemny spacer. Wzdłuż alejki prowadzącej do świątyni jak zwykle stragany z pamiątkami. Znajdziemy pomiędzy nimi też zaklinacza węży – można zrobić wyjątkowe zdjęcie z kobrą. Sama świątynia jest wyjątkowa, ma dwie osie, powiedzielibyśmy dwie nawy główne biegnące równolegle. Króluje tu Sobek – bóg krokodyl. Jemu poświęcono to miejsce. W bocznej kaplicy możemy zobaczyć mumie krokodyli. Pozostałości świątyni są arcyciekawe. Na jej murach znajdujemy bardzo ważne przedstawienia. Oto trójca staroegipska: bogowie Sobek, Mut i ich syn Chonsu. Dalej nilomierz, urządzenie za pomocą, którego sprawdzano poziom Nilu i na podstawie tego szacowano plony, a zatem i podatki. Obok pozostałości basenu. Pełni fantazji egipscy przewodnicy opowiadają, że to basen Kleopatry. W rzeczywistości służył do oblucji religijnych tutejszym kapłanom. Na ścianie korytarza zewnętrznego chyba najsłynniejsze przedstawienie: narzędzia chirurgiczne sprzed paru tysięcy lat. Wizerunki te mówią wiele o poziomie cywilizacji starożytnego Egiptu. Po nieco ponad godzinie wracamy na statek. Można jeszcze zatrzymać się na trochę w ślicznej kawiarni pod gołym niebem, ulokowanej przy samym Nilu. Tradycyjnie, na sziszę i dobrą arabską kawę.

Asuan, czyli w południowym Egipcie

Jeszcze jakieś 40 km w górę Nilu i już jesteśmy w Asuanie. To cel naszej podróży. Najdalej wysunięte na południe duże egipskie miasto. Za nim jest już tylko pustynia, sztuczne Jezioro Nasera, no i oczywiście, fantastyczne Abu Simbel – obok piramid w Gizie zdecydowanie najciekawszy zabytek Egiptu. Chętni będą mogli pojechać tam na wycieczkę fakultatywną. 280 km od Asuanu, po drodze przekracza się Zwrotnik Raka, ogląda się niesamowite zjawisko fatamorgany. Widać całe jeziora wody, których nie ma; można przyrzec, że widzi się odbicia pagórków w wodzie; chciałoby się tam pójść i wykąpać. Jakie szczęście, że przemierzamy pustynię wygodnym klimatyzowanym autokarem! Gdybyśmy wędrowali pieszo, spragnionego podróżnika, ten łudzący widok wody pośród jałowego piasku mógłby doprowadzić do postradania zmysłów. Polecam wycieczkę do Abu Simbel. Jeśli można, koniecznie trzeba tam pojechać!

A co zobaczymy w Asuanie? Poza klasycznym programem, który obejmuje uroczą wyspę File ze świątynią bogini miłości Izydy, Wielką Tama Asuańską i Wyspą Kitchenera, po której spacerujemy wśród kolekcji egzotycznych rośli (tu możemy zobaczyć jak rośnie kawa lub goździki), warto też wybrać się na godzinny rejs feluką po Nilu. Tradycyjną egipską łodzią z żaglem przepłyniemy wokół Elefantyny – wyspy leżącej na pierwszej nilowej katarakcie, tradycyjnej granicy starożytnego Egiptu. Piękne krajobrazy, towarzystwo rozśpiewanych dzieci w swoich małych łódeczkach, no i rewelacyjny widok na słynny hotel Old Catarct, miejsce gdzie Agata Christie. pisała „Śmierć na Nilu”. Cieszymy się pobytem w tym niezwykłym miejscu, chłoniemy atmosferę południowego Egiptu, robimy rewelacyjne zdjęcia (w tym celu warto przejść się uliczkami Asuanu z dala od turystycznego centrum). Czas nagli, wieczorem wyjazd do Kairu.

Tekst i zdjęcia: Krzysztof Matys, 2008 r.

Nasza wycieczka: Egipt – rejs po Nilu.

Strony: 1 2 3 4

2 odpowiedzi na “Rejs po Nilu, część 1”

  1. Magda pisze:

    Świetnie mi się czytało. Brałam udział w rejsie po Nilu juz dwa razy i wciąż jeszcze nie mam dosyć. Gdy czytałam Pański artykuł wspomnienia powóciły. Dziękuję 🙂 Pozdrawiam najserdeczniej

  2. Andrzej pisze:

    W 1999 płynąłem z Luksoru do Asuanu tylko nocami

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Opinie o naszym biurze

Najnowsze komentarze

Newsletter

Zapytaj o ofertę