Tela, tedż i pijaństwo
Tradycyjne etiopskie piwo to tela. Trunek bardziej nobilitujący to tedż, czyli miód pitny. Klarowny, żółty kolor, zapach przypominający kwiat lipy. Warto spróbować. Smaczny i bezpieczny pod warunkiem, że kupiony z pewnego źródła. Polecam raczej na północy Etiopii, gdzie łatwiej o tedż dobrej jakości. Na południu kraju dominują raczej bardzo tanie podróbki. Barwiony na żółto samogon. W dni targowe, w karczmach obok targu upijają się nim całe rzesze miejscowych, mężczyźni i kobiety. Bezbronni wobec alkoholizmu. Dopóki znali tylko tradycyjne, niskoprocentowe piwo, nie było problemu. Ale z północy (a więc z Europy) przyszła umiejętność destylacji. Dziś, twardy alkohol wyniszcza miejscowych, jest zagładą dla ostatnich naturalnych plemion Etiopii. Smutne.

A w dzień targowy wielkie picie

Największy przysmak Etiopczyka
Etiopczycy, jeśli tylko na to ich stać i nie ma akurat częstych tu postów, jedzą duże ilości mięsa. Uwielbiają mięso na surowo. W Addis Abebie są wyspecjalizowane w tym dzielnice. Coś jak mały sklepik albo stragan. A w środku jeszcze ciepłe mięso wołowe. Jeśli komuś lepiej się powodzi wpada tu na wyżerkę. Pachnie barbarzyństwem. Przebywający tu na początku XX wieku, rosyjski podróżnik Bułatowicz, doskonale rozumiał kulinarne gusta Etiopczyków. W jego zapiskach znajdujemy takie oto zdanie: „Trudno wyobrazić sobie coś smaczniejszego niż surowe mięso”. Konsekwencją takich upodobań były i ciągle są pasożyty przewodu pokarmowego, z najpopularniejszym tasiemcem na czele. Dlatego też każdy Etiopczyk regularnie, co kilka miesięcy przechodzi kurację przeczyszczającą. Służą do tego nasiona rośliny kusso. Są skuteczne. Na tyle, że w czasie ich zażywania bierze się wolne w pracy lub szkole. Inaczej się nie da. Czyści zbyt intensywnie. Według wspomnianego już Bułatowicza „umrzeć nie pozbywszy się solitera to nieprzyzwoitość”. Dlatego obowiązkowo urządza się takie atrakcje również umierającym.

Krew z mlekiem
Etiopskie krowy dają mało mleka, ale za to doskonałej jakości. Tak tłuste, że masło ubija się prosto z mleka, a nie ze śmietany jak to kiedyś robiły polskie gospodynie. Wiadra na mleko wytwarza się z plecionki i wosku lub żywicy, a następnie wędzi się je, co zabezpiecza przechowywane w nich płyny przed kwaśnieniem. Prosty i genialny sposób w miejscu, gdzie nie ma elektryczności i lodówek. Niektóre pasterskie plemiona piją mleko zmieszane z krwią. Jest bardziej odżywcze. A czasie, gdy uduj mleka jest słabszy, pije się czystą krew. Upuszcza się ją średnio raz na miesiąc, z tętnicy szyjnej. W ten sposób, nie zabijając cennych krów, w pełni korzysta się z ich dobrodziejstwa.

Młodzi pasterze

Jest to bydło afrykańskie, typu zebu. Charakteryzują się tłuszczowym garbem na karku, potężnymi, szeroko rozstawionymi rogami, i dużą odpornością na lokalne warunki. Europejskie gatunki nie przyjęły się tu. Głównym problemem były pasożyty. Na południowo- zachodnich rubieżach Etiopii, w najmniej dostępnej dolinie rzeki Omo, wśród naturalnie żyjących plemion, krowy nadal są podstawowym środkiem płatniczym. Pan młody, bydłem płaci za żonę!

Bimber z czosnku
Również na południu Etiopii, tuż obok Arba Minch, ale na tyle wysoko w górach, że klimat tu jest już chłodniejszy, mieszkają Dorze. Lud ten słynie z uprawy „fałszywego bananowca”. Roślina przypomina wyglądem bananowiec i jest podstawa wyżywienia miejscowych. Je się rosnące pod ziemią bulwy, a ze sfermentowanego miąższu łodyg wypieka się „kocio”, czyli grube placki pełniące rolę chleba. Takie sobie, trzeba by się przyzwyczaić. Ale i tak nic nie dorówna porażającemu efektowi smakowemu bimbru z czosnku. Najpodlejszej jakości samogon. Częstują. Jak tam będziecie, spróbujcie koniecznie!

Lunch w Górach Siemen

Tekst i zdjęcia: Krzysztof Matys

Więcej artykułów o Etiopii: Arka Przymierza, szkoła, plemiona południa…

Krzysztof Matys Travel
tel. 85 742 90 15, 85 742 90 16
[email protected]

Wycieczka do Etiopii.

Nasze biuro specjalizuje się w organizowaniu wycieczek egzotycznych. Do Państwa dyspozycji jest nasza wiedza i doświadczenie. Otrzymacie fachowe, profesjonalne doradztwo. Na wszystkie pytania odpowie Krzysztof Matys, pilot i przewodnik, znawca i miłośnik Etiopii. Zapraszamy!

Strony: 1 2